İncil'e göre kurtuluş ne demek?Kurtuluş, insanı hem günahın suçundan, ölüm ve ceza korkusundan özgür kılar, hem de insanın Tanrı'yla, kendiyle ve başkalarıyla arasındaki düşmanlığı ortadan kaldırır. İnsanın çok farklı ihtiyaçlarını iki temel sınıfa ayırabiliriz: Maddi ve manevi. Ancak manevi ihtiyaçlarımızın karşılanması için Tanrı ile doğru bir iletişim içinde olmamız gerekir. Ne var ki Tanrı ile aramızdaki köprü, günahlarımızdan ötürü yıkılmıştır. Tanrı tamamen adil olduğu için günahı cezasız bırakamaz, Günahın bedeli ölümdür. Halbuki adil olduğu kadar sevgi dolu da olan Tanrı, insanı bu mahkûmiyetten kurtaracak yolu lütfuyla sağlamıştır. Bu, en büyük ihtiyacımızın, manevi ihtiyacımızın karşılanması anlamına gelir; bu da günahın tutsaklığından kurtulmak ve Tanrı'yla barışmak demektir.
Kişi kendi yaptıklarından ötürü değil Mesih’in yaptıklarından ötürü kurtulmuş olur. Yani, insanın iyi eylemle yapamadığını İsa Mesih kendisi yaptı. İnsanın günahın bedelinden ve mahkûmiyetinden kurtuluşunun temeli, Mesih'in insanların yerine çarmıhta ölmesi ve dirilmesinin ardından göğe alınmasıyla atılmıştır. Mesih'e güvenenler günahın mahkûmiyetinden kurtulur; tıpkı Eski Antlaşma'da Tanrı'nın vaatlerine iman etmenin Tanrı'nın gözünde doğruluk sayılması gibi. Tanrı'nın sağladığı kurtuluş, Tanrı tarafından ebedi geçmişte kararlaştırılmıştır, Mesih tarafından çarmıhta yerine getirilmiştir, Kutsal Ruh'un işleyişi aracılığıyla imanlının yaşamında sürmektedir ve imanlılara vaat edilen diriliş bedeninin ve mirasın verilmesiyle gelecekte "tamamlanacaktır". Kurtuluş, insanı hem günahın suçundan, ölüm ve ceza korkusundan özgür kılar, hem de insanın Tanrı'yla, kendiyle ve başkalarıyla arasındaki düşmanlığı ortadan kaldırır. Kurtuluş imanlıyı yeni düşünceler, istekler ve değerlerle yeniler; imanlının da, arzularının günahtan uzaklaşarak Tanrı'ya yönelmesini sağlayacak Kutsal Ruh'a kendini teslim etmesi gerekir. Mesih'e iman ederek kurtuluşa kavuşan kişi, Mesih'e ait olmasının sonucu olarak kurtuluşun tüm bereketlerine sahip olur; Tanrı'nın Ruhu içinde yaşar, günahları bağışlanmıştır, aklanmıştır, yukarıdan doğmuştur, Tanrı'nın oluşturduğu "yeni topluluğun" üyesidir. İmanlılar, kendilerine bahşedilen kurtuluşun sonucu olarak, kilisede birbirlerine hizmet eder, sevgi gösterir, yaşamlarıyla da Mesih'in tanıkları olurlar. İmanlılardan beklenen, kurtuluşu sağlayanın Tanrı olduğunu her zaman hatırlamaları ve sahip oldukları bereketlerin kendi iyi eylemlerinden değil, Tanrı'nın lütfundan kaynaklandığı bilinciyle yaşamalarıdır. Kaynakça: Eski Antlaşma: Yaratılış 3:14-19; 15:6; Mezmurlar 9:7,16; 11:5,7; 99; Habakkuk 1:13; 2:4 Yeni Antlaşma: Matta 5:13-16 Yuhanna 3:16; 5:24; 14:6; 17:3; Elçilerin İşleri 1:8; 4:12; Romalılar 3:21-26; 5:12-21; 6:23; 8.bölüm 1.Korintliler 12:12-26; 13. bölüm; 15. bölüm 2.Korintliler 5:14-21; Galatyalılar 2:16; 5:13-26; Efesliler 1:3-14; 2:1-3:13; 4:11-16; Filipililer 2:12-13; Koloseliler 1:20-22; 2.Timoteos 1:9-10; Titus 2:14; 3:8,14; İbraniler 2:14-15; 9:11-10:18; Yakup 2:14-26; 1.Petrus 1:20; 2:11-12; 3:13-17; 2.Petrus 1:3-11; 1.Yuhanna 2:1-2 |
|